Rumień naczynioruchowy – może mieć charakter trwały lub tymczasowy. Pojawia się w efekcie rozszerzenia się naczyń krwionośnych pod wpływem różnych czynników (stresu, emocji, ale też schorzeń dermatologicznych). Z wyglądu przypomina nieestetyczne plamy na skórze. Zazwyczaj pojawia się na skórze twarzy, szyi i dekoltu.
Chlamydia Chlamydiozy Chlamydia trachomatis Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej Infekcje układu rozrodczego Ziarnica weneryczna pachwin Zakażenia u noworodków Infekcje oczu Wtrętowe zapalenie spojówek Jaglica (trachoma) Zespół Reitera Inne gatunki Chlamydia pneumoniae Chlamydia psittaci Objawy Diagnostyka Leczenie Grzybica pochwy Choroby przenoszone drogą płciową Zapalenie cewki moczowej Opryszczka narządów płciowych -Opryszczka narządów płciowych jest obecnie najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową. Wywoływana jest głównie przez typ 2 wirusa opryszczki. Kłykciny kończyste - Kłykciny kończyste, czyli brodawki płciowe jest to choroba weneryczna występująca zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Jest ona wywołana przez wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). Leki na choroby grzybiczne Clotrimazolum W krajach afrykańskich, południowo-wschodniej Azji, w Ameryce Środkowej, w Brazylii oraz na Karaibach spotykane są natomiast rzadkie serotypy Chlamydia trachomatis, które wywołują inną, groźną chorobę weneryczną, spotykaną w tych rejonach głównie u mężczyzn. W przeszłości schorzenie to dotyczyło głównie żołnierzy i marynarzy - jako osób podróżujących do krajów, w których ta choroba występuje endemicznie. Obecnie jest coraz powszechniejsza, co jest konsekwencją możliwości swobodnej migracji ludności oraz odbywania wypraw do różnych krajów i miejsc na całym świecie. Jest ona znana powszechnie jako ziarnica weneryczna pachwin (LGV - lymphogranuloma venerum), inaczej zwana także chorobą Nicolasa-Favre'a czy potocznie dymienicą tropikalną. W jej przebiegu dochodzi na początku do powstania zmiany pierwotnej pęcherzykowo-grudkowej w okolicy narządów płciowych lub odbytu, która jest niebolesna i zanika samoistnie, w związku z czym rzadko na tym etapie dochodzi do postawienia właściwej diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia. W konsekwencji po kilku tygodniach dochodzi do zapalenia węzłów chłonnych, głównie pachwinowych - powstają pakiety bardzo bolesnych, nieprzesuwalnych, powiększonych i twardych węzłów chłonnych, następnie ulegających rozmiękaniu. Skóra nad pakietami węzłów chłonnych jest zaczerwieniona. Tworzą się również przetoki skórne, przez które z węzłów chłonnych ropa uchodzi na zewnątrz. W około 60% przypadków zajęte są węzły chłonne pachwinowe po jednej stronie, niesymetrycznie. W przypadku kobiet oraz osób, które odbywały stosunki analne zajęte są również węzły chłonne w obrębie miednicy mniejszej oraz okołoodbytnicze, w tych przypadkach może też dojść do krwotocznego zapalenia odbytnicy. Powyższym objawom towarzyszy gorączka, jak również bóle głowy oraz bóle kostno-stawowe i inne objawy ogólne. Czasami występują także biegunki i bóle brzucha. Może dojść również do pojawienia się objawów wynikających z podrażnienia opon mózgowo-rdzeniowych, samo zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych zdarza się natomiast rzadko i występuje już jako powikłanie omawianej choroby. Leczenie ziarnicy wenerycznej pachwin opiera się na antybiotykoterapii - chorym podawane są makrolidy lub tetracykliny. Nieleczona może bowiem prowadzić do poważnych powikłań. Wśród nich wyróżnia się powikłania miejscowe takie, jak np. słoniowacizna narządów moczowo – płciowych, przetoki okołoodbytnicze oraz powikłania ogólne – między innymi aseptyczne zapalenie stawów oraz rumień guzowaty. Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn i kobiet Infekcje układu rozrodczego wywołane przez Chlamydia trachomatis Ziarnica weneryczna pachwin Zakażenia u noworodków Infekcje oczu Wtrętowe zapalenie spojówek u dorosłych Jaglica (trachoma) Zespół Reitera
W przypadku drugiego stopnia 10 do 90% włókien jest uszkodzonych, podczas gdy w 3-im stopniu mięsień jest prawie całkowicie uszkodzony lub zerwany. W niektórych przypadkach można wykorzystać badanie rezonansem magnetycznym do oceny wielkości uszkodzenia. Leczenie naciągnięcia pachwiny. Leczenie zależy od stopnia obrażeń.
13 czerwca 2019 Ukąszenia, ugryzienia, użądlenia i ukłucia często zdążają się latem: podczas wyjazdów, w ogrodzie a nawet w domu. Znaki po ukąszeniach owadów i pajęczaków to nie tylko problem estetyczny, lecz także często spory ból, swędzenie, pieczenie i opuchlizna. Każde ukąszenie leczy się w inny sposób. Nie wszystko co pomaga na komary, przynosi ulgę po ukąszeniu innych owadów i pająków. Nie wiesz, co cię ugryzło? Oto najbardziej powszechne typy ukąszeń. Kleszcze Kleszcze wyczuwają swoją ofiarę z bardzo dalekich odległości. Po przedostaniu się na skórę szukają miejsca, w którym naskórek jest cienki. Można je znaleźć najczęściej za uszami, pod pachami, pod kolanami lub w okolicy pachwiny. Kleszcze bezboleśnie przebijają skórę nie powodując swędzenia lub podrażnienia. Dlatego właśnie może się zdarzyć, że odkrywasz go po kilku dniach, kiedy jego rozmiary znacznie się zwiększą. Nie wszystkie kleszcze roznoszą patogeny. Jeżeli jednak po kilku tygodniach od ugryzienia zaobserwujesz rumień wędrujący – może być sygnał zakażenia boreliozą. Znak ten będzie miał charakterystyczny wygląd: zaczerwieniony po środku, stopniowo bledniejący, a na obrzeżach ponownie zaczerwieniony. Rumień może być bardzo niewyraźny. Jeżeli zaobserwowałeś na swoim ciele taki rumień lub po ugryzieniu kleszcza masz złe samopoczucie, podwyższoną temperaturę czy nudności, należy zgłosić się do lekarza. Komary Po ugryzieniu komara najczęściej pojawia się ból i swędzący ślad, który najbardziej dokucza podczas snu. Objawy znikają już po kilku dniach. Jeżeli cierpisz na intensywną alergię na komary możesz mieć również inne dolegliwości: duży obrzęk, a także wysypkę alergiczną na całym ciele, stany zapalne skóry, zawroty głowy, nudności oraz gorączkę. Jeżeli występują takie objawy należy natychmiast skonsultować się ze specjalistą. Pluskwy Pluskwy często znajdują się w mieszkaniach w przedmiotach z drewna, papieru i tkanin. Ich obecność można też zaobserwować poprzez ukąszenia na ciele. Nie łatwo jest się ich pozbyć. Po ugryzieniu zostawiają charakterystyczne ślady w linii lub trójkącie, które wywołują uporczywe swędzenie. Aby zminimalizować świąd należy stosować odpowiednie przepisane przez lekarza preparaty. Pająki Pająki domowe w Polsce zazwyczaj nie są jadowite, w odróżnieniu od gatunków tropikalnych. Ugryzienie pająka może mieć różne objawy. Zależy to od rodzaju pająka, który cię ukąsi. Zazwyczaj zostawiają one drobny ślad na skórze: dwa małe punkty położone blisko siebie, które mogą być lekko zaczerwienione. Niektóre pająki mogą nie zostawiać śladu wcale. Jeżeli miejsce wokół ugryzienia staje się gorące a opuchlizna się rozprzestrzenia, należy skorzystać z porady lekarskiej.
Typowe objawy infekcji pachwin to: natarczywy świąd pachwin i ich zaczerwienienie, uczucie pieczenia w pachwinach, łuszczenie się, pękanie lub schodzenie skóry w okolicy pojawienia się infekcji, zmiana koloru skóry, plamy, wysypka, która pogarsza się podczas aktywności fizycznej. Jak widzisz, objawy te są bardzo uciążliwe i
Zaczerwienienie swedzaco-pieczace w okolicach pachwiny WtamOd kilku tygodni obserwuje u siebie w okolicy pachwiny (po obydwu stronach) zaczerwienienie ktore raz sie nasila a raz jest jesli chodzi o reakcje czasem ono swedzi a czasem roznych kremow ale generalnie zaden mi konkretnie nie pomogl dlatego prosilbym o porade co to moze byc i czym to wystepuje to w zadnym innym miejscu na ciele ale jako ze jestem alergikiem mam lojotokowe zapalenie skory widoczne czasem troche na twarzy w postaci wiem czy mozna powiazac jedno z podaje link do zdjecia i wdzieczny bede za PiotrekOstatnia edycja: 25-12-2006 02:39:00 Zaczerwienienie swedzaco-pieczace w okolicach pachwiny czy moglby mi ktos odpowiedziec ?Ostatnia edycja: 26-12-2006 23:49:00 Zaczerwienienie swedzaco-pieczace w okolicach pachwiny Treść zablokowana przez moderatora Zaczerwienienie swedzaco-pieczace w okolicach pachwiny dziekuje za odpowiedz ale niezbyt rozumiem uwazasz ze samo mydelko ma pomoc ?Ostatnia edycja: 28-12-2006 17:04:00 Zaczerwienienie swedzaco-pieczace w okolicach pachwiny Też to mam,też pytałem i nikt nie odpowiedział a chciałbym się tego dziadostwa pozbyć w przyszłym tygodniu ide do dermatologa zobaczymy co on powie :/Ostatnia edycja: 07-04-2007 20:46:00 Zaczerwienienie swedzaco-pieczace w okolicach pachwiny Dzisiaj byłem u lekarza to jest grzybica radze Ci też jak najszybciej udać sie do lekarza bo przedstawił mi mało optymistyczne wizje grzybicy worka i odbytu , przepisał mi 2 maście ten Clotrimazolum 1% krem,tabletki ketalnol i Pimafucort maśc na noc aha i bardzo ważne żebyś nie używał mydła kup sobie takie mydło szare Biały jeleń i tylko go używaj żadnego innego. I nie ma się co wstydzić ja byłem u pani doktor to nić że mnie zjechała że to lekcewarze chociaż gdy to zobaczyłem to w pierwszy termin poszedłem do niej pozdroOstatnia edycja: 10-04-2007 14:37:00 Czym jest zespół SAPHO? Ropne choroby bakteryjne skóry wywoływane przez gronkowce i paciorkowce Rodzaje testów alergologicznych i sposoby ich wykonywania Zaczerwienienie swedzaco-pieczace w okolicach pachwiny Nawet lekarze mylą często grzybicę pachwin z łuszczycą odwróconą. Polecam zagłębić się w temat tej odmiany łuszczycy.
Opryszczka narządów płciowych Charakteryzuje się pojawieniem się w pachwinie, a także na biodrach, jądrach i pośladkach bolesnych pęcherzyków z płynną zawartością. Ureaplasmosis. Czynnikami sprawczymi choroby są mikroskopijne bakterie - ureaplasmas, wolące żyć na błonach śluzowych dróg moczowych i narządów płciowych.
Rumień po kleszczu - Zobacz jak wygląda rumień wędrujący po ugryzieniu kleszcza ? Publikacja 12 stycznia 2020 Autor: Arkadiusz Ostojski 3 minuty czytania. Jak wygląda rumień po ukłuciu kleszcza i czy kleszcz, który ugryzł przenosił boreliozę?. Takie pytanie zadaje sobie każdy, kto miał kontakt z kleszczem lub zauważył dziwne zmiany skórne mogące być objawem rumienia po kleszczu. Spis treści: 1. Czym jest rumień po ukąszeniu kleszcza?2. Wędrujący rumień - kiedy się pojawia?3. Rumień wędrujący po kleszczu u dziecka4. Leczenie rumienia wędrującego5. Borelioza, a rumień6. Rumień po ugryzieniu kleszcza - perspektywy Rumień po kleszczu to kolista wysypka, która często pojawia się we wczesnych stadiach boreliozy – występuje u 50-80% pacjentów. Podobnie jak inne objawy związane z tą chorobą, rumień nie ma jednego określonego kształtu i może różnić się wyglądem, natężeniem, świądem. Może nie dawać żadnych dolegliwości poza zaczerwienieniem, ale czasem też swędzi lub piecze. Jest uważany za pierwszy i najważniejszy objaw boreliozy, a dzięki niemu łatwo wykryć miejsce, w które wgryzł się kleszcz, ale przyczyny powstawania rumienia na skórze nie muszą koniecznie być związane z kleszczem. Może to być wynik alergii, silnych emocji lub stresu, a z drugiej strony przyczyna może leżeć w poważnej chorobie lub stanie zapalnym skóry. Nie da się też dokładnie określić, po jakim czasie się ujawnia i jak długo się utrzymuje. Wynika to z wielu czynników środowiskowych i osobniczo zmienne. Ważne, by wiedzieć co robić, gdy się pojawi. Więcej informacji o boreliozie : Borelioza leczenie ziołami Neuroborelioza leczenie Czym jest rumień po ukąszeniu kleszcza? Rumień od kleszcza zwany potocznie wędrującym to duża wysypka, zwykle mierząca około 5 cm, która z biegiem czasu odczyn stopniowo się rozszerza. Rumień może pojawić się w miejscu, w którym nie widzieliśmy kleszcza - na skórze głowy, nodze, twarzy, ręce, plecach, w pachwinie, pośladkach czy na brzuchu. W konsekwencji jedno miejsce po ugryzieniu kleszcza może promieniować na 30 cm! Niektórzy ludzie o ciemniejszej karnacji mogą mieć wysypkę, która wygląda jak siniak. Charakterystyczne objawy dla rumienia po ukąszeniu kleszcza to: centralny punkt ugryzienia, zaczerwieniona skóra, mocniej zarysowane, czerwone końce wysypki, żółte plamy podskórne w miejscu wysypki, nieregularny kształt, opuchlizna brak świądu, brak pieczenia,brak bólu. Rumień po ugryzieniu kleszcza - zdjęcia różnych postaci Wiele osób zauważa ślad, guzy lub zaczerwienienie natychmiast po ukąszeniu kleszcza, ale zwykle te zmiany i obraz ustępują po kilku dniach i nie są oznaką boreliozy. Wraz z pojawieniem się niespecyficznych zmian skórnych warto również wypatrywać dodatkowych objawów, które w połączeniu mogą świadczyć o wczesnym etapie poważnej choroby odkleszczowej. Zalicza się do nich: gorączkę, ból głowy, dreszcze, bóle stawów, obrzęk węzłów chłonnych. Wędrujący rumień - kiedy się pojawia? Pierwszym objawem boreliozy jest reakcja skórna w miejscu ugryzienia kleszcza, zwana rumieńcem wędrującym. Może pojawić się już po 2-3 dniach od ukąszenia pasożyta i rozszerzać się przez kolejne 7-10 dni. Powszechnie uważa się, że 50-80% chorych na boreliozę doświadcza tej początkowej zmiany skórnej, charakteryzującej się wysypką rumieniową o docelowym kształcie, która powinna mierzyć co najmniej 5 cm szerokości, aby zakwalifikować się jako rzeczywistości odsetek ten jest wyraźnie zawyżony, ponieważ większość pacjentów nie zauważa wysypki, a już na pewno nie w jej klasycznej formie, która jest często określana jako „oko byka”. Ostatnie doniesienia potwierdzają, że w większości przypadków prezentacja dermatologiczna jest amorficzną, płaską, rozszerzającą się wysypką. Zamiast rumienia wędrującego kilka dni po ugryzieniu kleszcza mogą pojawić się niegroźne zmiany skórne, które są wynikiem reakcji na ślinę pasożyta. Przeważnie jednak mają one mniej niż 1 cm średnicy i znikają jeden dzień po ukąszeniu. Zarówno dorośli, jak i młodsi pacjenci doświadczają takich samych objawów, jeśli chodzi o rumień. Kleszcz wgryzając się w skórę początkowo nie powoduje żadnego dyskomfortu, szczególnie u dzieci. Warto pamiętać o tym, że młode osoby są częściej narażone na pojawienie się u nich boreliozy, ponieważ pasożyty chowają się w ich włosach, fałdach ubrań, butach. Dzieci wolniej też zasygnalizują wystąpienie objawów grypopodobnych czy zmian skórnych, dlatego w okresie od marca do października rodzice muszą bacznie obserwować swoje pociechy. Leczenie rumienia wędrującego Rumień po kleszczu jest charakterystycznym objawem boreliozy. Jeśli istnienie podejrzenie tej choroby, trzeba natychmiast zgłosić się do lekarza w sprawie rozpoczęcia leczenia. Opieka medyczna jest szczególnie ważna, jeśli pacjent ma też inne objawy wczesnej fazy boreliozy, które są zazwyczaj grypopodobne. Leczenie rumienia jest ściśle połączone z kuracją przeciwko boreliozie i polega na podaniu odpowiedniej dawki antybiotyków. Jeśli wysypka jest swędząca lub nieprzyjemna, można spróbować użyć leków antyhistaminowych, aby złagodzić objawy. W mniej wymagających przypadkach stosuje się zimne kompresy w celu schłodzenia obszaru wysypki. Jednak przed użyciem jakiegokolwiek leku na wysypkę należy skontaktować się z lekarzem. Nawet jeśli lekarz zdiagnozuje boreliozę na podstawie rumienia wędrującego, przeprowadzi także dodatkowo badanie krwi w celu potwierdzenia rozpoznania. Test immunoenzymatyczny (ELISA) wykrywa przeciwciała bakterii wywołujących boreliozę. Jest to najczęściej używany leczy się doustnymi antybiotykami, takimi jak doksycyklina lub amoksycylina. Leczenie trwające od 14 do 21 dni skutecznie leczy chorobę u większości osób. Borelioza, a rumień Rumień migrujący nie jest reakcją na ugryzienie przez kleszcza, ale zewnętrzną oznaką rzeczywistej infekcji boreliozą jest zaczerwienie. Kiedy po raz pierwszy pojawia się wysypka, choroba prawdopodobnie zaczęła rozprzestrzeniać się w ciele. Czerwone zmiany skórne są dowodem na to, że wirus właśnie rozmnaża się w organizmie i niszczy tkanki, z którymi ma styczność. Rumień wędrujący jest spowodowany wyłącznie przez boreliozę i ugryzienie kleszcza. Chociaż istnieją inne wysypki, które wyglądają jak rumień, to jednak doświadczony lekarz jest w stanie od razu zauważyć między nimi różnice. Rumień po ugryzieniu kleszcza - perspektywy U większości ludzi rumieniec wędrujący po kleszczu zanika w ciągu 3-4 tygodni, niekiedy przed zakończeniem terapii antybiotykowej. Warto jednak zdawać sobie sprawę z tego, że u niektórych może trwać nawet miesiącami pomimo leczenia. W boreliozie przewlekłej wysypka może przenieść się na inne części ciała, które nigdy nie były pogryzione przez kleszcza. Rumień wędrujący powinien całkowicie ustąpić po udanym wyleczeniu boreliozy. Jak zabezpieczyć się przed boreliozą Niestety, nie ma skutecznego szczepienia na boreliozę wciąż trwają prace nad jej wynalezieniem, a jedynym sposobem na zminimalizowaniem ryzyka zachorowania jest ochrona przed ukąszeniem kleszcza. Należy stosować skuteczne preparaty na kleszcze w celu uniknięcia ugryzienia przez kleszcze. Jedną z rekomendowanych substancji przez WHO odstraszających insekty jest deet, a największą skutecznością charakteryzują się repelenty zawierające 30–50% DEET, które zapewniają kilkugodzinną ochronę. Nosić odpowiedni ubiór chroniący przed pokąsaniem przez kleszcze (ubrania jasne, nogawki należy wpuścić do skarpetek), koszule z długim rękawem Wstępne oględziny należy zrobić jeszcze przed wejściem do domu, ponieważ kleszcze przyniesione w ubraniu do domu potrafią przeżyć w pomieszczeniach wiele miesięcy, Po wizycie w lesie lub innym miejscu bytowania kleszczy należy dokładne obejrzeć całe ciało ( szczególną uwagę należy zwrócić na okolice zgięcia łokci, pachwin oraz miejsca za kolanami w tym również przejrzeć włosy ) po zauważeniu kleszcza, należy jak najszybciej go usunąć. Aby mieć pewność, że nic nam nie umknęło warto wejść pod prysznic. Dobrze jest także wyprać odzież. Wszelkie podejrzane znamiona, których wcześniej nie miało się na ciele, powinny wzbudzić niepokój. Należy niezwłocznie udać się do lekarza. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i spisem informacji z wielu renomowanych źródeł i w przypadku problemów zdrowotnych nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Zawsze w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem !

Jeśli chodzi o rumień wielopostaciowy, jego „wizytówką” nie są węzły, ale stany zapalne o zaokrąglonych krawędziach o średnicy od 3 do 15 mm. Kolor tych plam jest jasno czerwony lub różowo-czerwony i z reguły z niebieskawą obwódką. Istnieje tendencja do tworzenia i łączenia postaci łuków itp. Kolejna cecha rumienia

Rumień zakaźny to choroba wirusowa, która ma zazwyczaj łagodny przebieg, ale jest groźna dla ciężarnych. Głównym objawem rumienia u dzieci jest wysypka, a u dorosłych przypadłość ta może nie dawać żadnych symptomów. Jakie są powikłania po rumieniu zakaźnym i jak się go leczy? Sprawdź! Rumień zakaźny to choroba wywołana przez parwowirusa B19. Zapadają na nią na ogół kilkuletnie dzieci. U dorosłych przebiega najczęściej bezobjawowo, rumień zakaźny może być za to niebezpieczny dla kobiet w ciąży. Sprawdź, jakie są objawy i leczenie tej choroby także: Gorączka u dziecka wymaga bacznej obserwacji. Sprawdź, jak skutecznie ją obniżyćRumień zakaźny - co to jest?Rumień zakaźny nazywany jest także "chorobą piątą", ponieważ to jedna z wielu przyczyn wysypki zakaźnej u dzieci (obok odry, różyczki, szkarlatyny i choroba Dukes'a). Inna nazwa tej przypadłości to "zespół spoliczkowanego dziecka". Dolegliwość ta jest charakterystyczna dla wieku zakaźny u dzieci pojawia się na ogół w wieku przedszkolnym i szkolnym (2-12 lat). Zarazić się można drogą kropelkową, a także przez zakażone preparaty krwi lub osocza. Czas wylęgania to 2 tygodnie. Choroba ma zazwyczaj łagodny przebieg. Człowiek, który zachoruje, zyskuje długotrwałą zakaźny u dzieci - objawy. Ile trwa?Objawy zachorowania na rumień zakaźny przypominają popularne przeziębienie. Najpierw u dziecka pojawia się katar, ból gardła czy kaszel. Chory może być osłabiony, cierpieć na nudności i biegunkę. Gorączka może nie wystąpić lub jest po 1-2 tygodniach od zarażenia rumieniem pojawia się główny objaw choroby - wysypka. Występuje ona w 3 czerwona wysypka (rumień plamisty) występuje na policzkach i może przypominać skrzydła pojawiają się grudki, które łączą się w czerwone plamy, wyłączając nos i około 5 dniach rumień zakaźny rozszerza się na kolejne partie ciała - ramiona, tułów i kończyny. W tych miejscach tworzy się koronkowy (girlandowaty wzór), który może utrzymywać się do nawet 3 tygodni. Nie obejmuje dłoni i podeszwy stóp. Wysypka często swędzi. Może okresowo znikać, po czym pojawiać się ponownie, np. po przegrzaniu ciała. Rumień zakaźny - u dorosłychW przeciwieństwie do rumienia u dzieci rumień zakaźny u dorosłych przebiega zazwyczaj bezobjawowo. Nie pojawia się wysypka, ale chory skarży się zazwyczaj na gorączkę, powiększenie węzłów chłonnych i bóle stawów. Dodatkowo pogarsza się jego samopoczucie. Bardzo rzadkim objawem rumienia u dorosłych jest zapalenie mięśnia zakaźny - zdjęciaTak wygląda rumień zakaźny u dzieci:ezembedRumień zakaźny - kiedy zaraża?Zakażenie rumieniem może dotyczyć osób w każdym wieku, ale najczęściej występuje u dzieci. Odbywa się drogą kropelkową, przez kontakt z zakażoną śliną. Rzadko dochodzi do zakażenia rumieniem zakaźnym przez produkty rumień zakaźny zaraża? Choroba jest najbardziej zakaźna od momentu zarażenia do momentu wystąpienia objawów (około 2 tygodnie). Osoba zarażona może zarażać innych, nie będąc tego zakaźny - czynniki ryzyka i powikłaniaRyzyko zakażenia rumieniem zakaźnym jest większe: dla ciężarnych osób z obniżoną odpornością osobom cierpiącym na anemię Pamiętaj! Rumień zakaźny jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w po rumieniu zakaźnym dotyczą najczęściej zapalenia stawów (szczególnie dłoni, nadgarstka i kolan) oraz zahamowania produkcji czerwonych krwinek. Może to być groźne dla osób z zakaźny a ciążaRumień zakaźny może być szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży i wywołać niedokrwistość wewnątrzmaciczną płodu, uogólniony obrzęk oraz poronienie. Dlatego ciężarna, która miała kontakt z osobą zakażoną, powinna jak najszybciej skontaktować się z zakaźny - leczenie i diagnostykaRozpoznanie rumienia zakaźnego u dzieci może nastręczać trudności, ponieważ objawy przypominają inne jednostki chorobowe, szkarlatynę. Elementem różnicującym będzie tu wysypka, która w tej drugiej chorobie jest potwierdzić lub wykluczyć rumień zakaźny, lekarz ocenia zmiany skórne. Obecność parwowirusa B19 można określić także dzięki: badaniom serologicznym wykrywającym przeciwciała bezpośredniemu oznaczeniu materiału genetycznego w surowicy krwi morfologii krwi U kobiet ciężarnych pomocne może być badanie rumień zakaźny nie ma konkretnego lekarstwa. Chorobę leczy się objawowo, stosując leki przeciwzapalne i przypadku świądu pomogą leki u dzieci zazwyczaj mija samoistnie, a wysypka znika w ciągu 3 tygodni - najpierw ustają zmiany na kończynach, a później ramionach i twarzy. Można stosować chłodne okłady na także: Inhalator i nebulizator dla dzieci. O czym należy pamiętać przy wyborze? Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.
Grzybica pachwin - przyczyny, objawy i leczenie. Grzybica pachwin to problem, który dotyka często aktywnych fizycznie mężczyzn. Zmiany skórne i świąd w okolicy pachwin mogą świadczyć o zakażeniu i wymagać leczenia przeciwgrzybiczego. Sprawdź przyczyny, objawy oraz sposoby leczenia grzybicy pachwin.
Mam problem ze skórą przy kroczu, koło pachwiny - pojawiło się tam zaczerwienienie, które czasami swędzi. Co mam robić? Złagodzenie takiego podrażnienia zależy od jego źródła, a te określić może tylko dermatolog podczas wizyty lekarskiej. Proponuję udać się do dobrego specjalisty, w międzyczasie może pan spróbować załagodzić ten stan - chłodzić to miejsce kompresami z zimną wodą, unikać gorących kąpieli oraz używać delikatnego kremu z alantoiną w składzie. Takie produkty bez recepty znajdzie pan w każdej aptece. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta dr n. med. Igor Michajłowski
\n \n\n rumień w pachwinie zdjęcia
Rumień guzowaty nie jest zaraźliwy – nie można się zarazić, poprzez kontakt z guzkami na skórze chorego. Nie należy mylić rumienia guzowatego z rumieniem zakaźnym czy rumieniem po kleszczu. Jak wygląda rumień guzowaty – zdjęcia. Przykładowe zdjęcia zmian skórnych w przebiegu rumienia guzowatego: Wysypka w pachwinach u dziecka to zmiany skórne o zróżnicowanym charakterze. Najczęściej jest ona spowodowana przez czynniki alergiczne i infekcyjne. Wysypka może przybierać formy: plamek, pęcherzyków, grudek i krostek lub łączyć kilka z tych form. Jeśli wysypce nie towarzyszą inne dolegliwości, na przykład ból lub swędzenie, to nie ma konieczności wizyty u lekarza. Warto jednak wiedzieć, co może powodować problemy, aby unikać ich w przyszłości. Podpowiadamy, jak może objawiać się wysypka w pachwinach u dziecka i czy jest to powód do obaw. Wysypka w pachwinach u dziecka Wysypka w pachwinach u dziecka zarówno tego w wieku niemowlęcym, jak i u nieco starszego może występować pod różnorodnymi postaciami. Mogą to być czerwone plamki, krostki lub grudki. Czasami kilka rodzajów łączy się w całość. Wśród przyczyn zmian skórnych tego typu wymienia się najczęściej: problemy dermatologiczne, objawy alergiczne lub przejawy choroby zakaźnej. Jeśli wysypka u dzieci występuje samodzielnie i nie towarzyszą jej inne objawy ogólne, to wizyta u lekarza nie jest konieczna. Wykwity skórne jednak powinny pozostawać pod czujnym okiem rodziców. Kiedy zmiany będą się powiększać lub nie zaczną z czasem znikać, to warto skorzystać z pomocy lekarza pierwszego kontaktu lub dermatologa. Problemy z okolicą pieluszkową pojawiają się najczęściej na przełomie ósmego i dziewiątego miesiąca życia dziecka. Wówczas to zaczyna wykazywać wzmożoną aktywność fizyczną, co prowadzi do otarć naskórka i pocenia się. Dodatkowo delikatna skóra narażona jest codziennie na kontakt z moczem, kałem i sztucznymi tworzywami, których wykonane są pieluszki. Podrażnienia skóry krocza spowodowane są najczęściej: zbyt rzadką zmianą pieluch,stosowaniem pieluch o niskiej jakości,niedostateczną higieną w okolicach krocza,biegunką,podawaniem antybiotyków doustnych,stosowaniem nowych, nieużywanych dotychczas kosmetyków do pielęgnacji. Zobacz też: Wysypka na stopach u dziecka. Jakie mogą być jej przyczyny? Czerwona wysypka w pachwinach u dziecka Wysypka u dziecka w okolicach krocza o czerwonym zabarwieniu to najczęściej reakcja alergiczna na spożywany pokarm, substancje chemiczne zawarte w proszkach do prania lub spożywane leki. Uczulenie w pachwinach może mieć też związek z rodzajem wykorzystywanych pieluszek lub zapachowych chusteczek do higieny. Swędząca wysypka u dziecka w pachwinach wymaga przede wszystkim zmiany wykorzystywanych do tej pory detergentów i kosmetyków. Warto wybierać te przeznaczone dla alergików i skóry wrażliwej. Jeśli zabieg ten nie sprawi, iż czerwone plamy w pachwinach u dziecka ulegną zmniejszeniu lub odbarwieniu, należy udać się po pomoc do lekarza. Poznaj: Choroby z wysypką. Czym się charakteryzują wysypki wirusowe, bakteryjne i pasożytnicze? Krostki w pachwinach u dziecka Zmiany skórne to jedne z najczęściej występujących dolegliwości u dzieci. Ich cienka i delikatna skóra, ale też niedostatecznie rozwinięta powłoka ochronna sprzyjają występowaniu podrażnień i zaczerwienień. Krosty w pachwinach, takie o niewielkim rozmiarze, jasnoróżowe lub czerwone z białymi punktami pośrodku to potówki. Rozpoznamy je po tym, że pojawia się stosunkowo szybko po przegrzaniu lub posmarowaniu oliwką. Znikają lub znacznie zmniejszają swoją widoczność po umyciu skóry lub zmianie odzieży. Jeśli nasze dziecko podatne jest na występowanie potówek, to należy ograniczyć stosowanie tłustych kosmetyków oraz postarać się nie ubierać go w zbyt ciepłe ubranka. Potówki nie są groźne i zazwyczaj znikają po upływie kilku dni. Jeśli jednak przekształcą się w ropne krosty w pachwinach, to znak, że uległy zakażeniu i należy udać się do lekarza. Krostki w pachwinach u niemowlaka, które do złudzenia przypominają potówki mogą być też związane z reakcjami uczuleniowymi. W tym przypadku zmiany skórne pojawiają się po przebraniu dziecka w czystą, świeżo wypraną odzież, po wykąpaniu go lub posmarowaniu kremem. Kiedy zauważymy taką tendencję, to warto udać się do specjalisty, aby ten ocenił, co jest czynnikiem alergicznym. Zobacz również: Wysypka na twarzy u dziecka: 7 najczęstszych przyczyn wysypki na buzi Pokrzywka w pachwinach u dziecka Pokrzywka w pachwinach u dziecka jest jednym z objawów uczulenia skórnego. Pojawia się ona na ciele nagle po kontakcie z alergenem. Tym może być spożywany pokarm lub stosowany kosmetyk. Pokrzywkę rozpoznamy po występowaniu bąbli o czerwonym zabarwieniu, które przypominają poparzenie po dotknięciu pokrzywy. Są niewysokie i bardzo swędzą. Zazwyczaj znikają one równie szybko, jak się pojawiły. Pokrzywka może pojawić się również w innych okolicznościach niż alergie: pokrzywka niealergiczna – ten rodzaj zmian skórnych pojawia się, kiedy skóra dziecka narażona jest na gwałtowne zmiany temperatury lub silny ucisk;pokrzywka objawowa – jako objaw różnych chorób;pokrzywka idiopatyczna – jej pochodzenie jest trudne do ustalenia. Sprawdź: Wysypka wokół ust u dziecka Rumień w pachwinie u dziecka Dziecięca skóra jest bardzo delikatna. Miejscem najbardziej podatnym na podrażnienia jest okolica pieluszki. Pierwszym z powodów powstawania rumienia w tej okolicy, a więc zaczerwienienia lub krwawiących ran może być pieluszkowe zapalenie skóry. Rodzice muszą się z nim borykać szczególnie, kiedy nadchodzi etap wprowadzania stałych pokarmów, przesypiania całej nocy, w momencie wiru sówek jelitowych oraz w czasie przyjmowania antybiotyków. Najważniejszą zasadą przy leczeniu i zapobieganiu ponownemu pojawianiu się rumienia jest utrzymywanie skóry w suchym i czystym stanie. W tym celu należy: często zmieniać pieluchy;wietrzyć pupę dziecka tak często, jak to tylko jest możliwe, a więc pozostawiać ją bez pieluszki;unikać ciasnych pieluch lub ceratek, które uniemożliwiają cyrkulację powietrza;stosować kremy przeciwodparzeniowe;ograniczyć toaletę pośladków i genitaliów do przemywania ciepłą wodą bez dodatku środków chemicznych;unikać stosowania jednorazowych nawilżanych chusteczek. Kolejnym rodzajem rumienia, który może się pojawić w pachwinach u dzieci jest ten związany z grzybicą. Wśród jego przyczyn wymienia się: zbyt wysoką masę ciała,nadmierną potliwość,niedostateczną higienę okolic krocza,stosowanie ciasnej odzieży wykonanej z syntetycznych materiałów,cukrzycę. Wysypka na genitaliach u dziecka spowodowana grzybicą to problem częściej dotykający chłopców niż dziewczynki. Po postawieniu odpowiedniej diagnozy, wyleczenie grzybicy nie powinno Stanowic większego problemu. Sprawdź: Wysypka na brzuchu u dziecka: Wygląd i rodzaje wysypek + sposoby ich leczenia Liszaj w pachwinie u dziecka Wypryski w pachwinach w postaci grudek, pęcherzyków i nadżerek, które następnie zasychają w strupki to objawy liszajów. Te rzadko umiejscowione są w okolicach pachwin, zdecydowanie częściej pojawiają się na: twarzy, pośladkach, brzuchu, plecach oraz w zgięciach łokci. Liszaje pojawiają się na skutek powikłań po ospie, zapaleniu skóry lub wszawicy. Mogą być również spowodowane stanami obniżonej odporności. Liszaje każdorazowo powinny być konsultowane z lekarzem, gdyż zmiany mogą mieć charakter zakaźny. Ten oceni zmianę i dobierze odpowiedni sposób leczenia. Leczenie liszajów jest leczeniem objawowym, które nie dotyka przyczyn pojawienia się wykwitów. Sprawdź: Jakie krostki na siusiaku u dziecka powinny martwić? Odparzenia pachwin Wysypka na kroczu u dziewczynki oraz u chłopca w postaci odparzeń to częsty problem dotykający nasze pociechy w wieku do trzeciego roku życia. Wrażliwa skóra w połączeniu z ograniczonym dostępem powietrza do okolic intymnych sprawiają, iż pod pieluszką tworzy się środowisko idealne do namnażania grzybów i bakterii. Obecność kału raz moczu jedynie dodatkowo komplikują sytuację. Pupa u dzieci może się odparzać na skutek: rzadkich zmian pieluszki;zbyt rzadkiego wietrzenia pupy;używaniu niewłaściwych dermo kosmetyków;stosowania zbyt dużej ilości zasypek;upałów;skłonności do alergii;biegunki;antybiotykoterapii. Wysypka w pachwinach u dziecka w postaci odparzeń we wczesnych stadiach może być leczona w domu. Zdrowie niemowlaka Mama ostrzega przed kremami przeciwsłonecznymi po tym jak jej 14-miesięczna córeczka została poparzona Kyla, która właśnie skończyła 14 miesięcy i mieszka w Kanadzie wraz z jej mamą odwiedziły swoją ciocię. Pech chciał, że mama dziewczynki zapomniała zabrać ze sobą krem do opalania, którego... Czytaj dalej → Zdrowie niemowlaka Czym złagodzić wysypkę u dziecka? Wysypka u dziecka nie zawsze stanowi powód do niepokoju, choć bywa, że jest objawem jednej z poważnych chorób. Zazwyczaj jednak ma podłoże alergiczne i ustępuje niezwłocznie po ograniczeniu kontaktu z... Czytaj dalej → Zdrowie niemowlaka Jak dbać o zdrowe oczy u niemowląt? Oczy noworodka czy niemowlaka są o wiele bardziej wrażliwe niż osoby dorosłej. Nic więc dziwnego, że czerwone powieki u niemowląt spędzają rodzicom sen z powiek. Narząd wzroku po porodzie u... Czytaj dalej → Rozwój niemowląt, Zdrowie niemowlaka Siatki Centylowe: wzrost, waga i obwód główki dziecka Siatki Centylowe to główny temat komentarzy, które pojawiły się pod moim ostatnim wpisie o głodzeniu Zuzi. Większość komentarzy odnosiła się do nich negatywnie. Część osób jednak zupełnie nie wiedziała o... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie rodziców, Zdrowie niemowlaka Mastka Mastka jest naturalną wydzieliną, która zbiera się na końcu penisa. Towarzyszy mężczyznom od urodzenia, a w pierwszych miesiącach życia pełni ważną funkcję ochronną. Skąd się bierze i czy należy ją... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie niemowlaka Sok z aronii dla dzieci – Czy aronia jest odpowiednia dla dzieci? Sok z aronii dla dzieci – czy podawanie go maluchowi to dobry pomysł? Wielu rodziców szuka sposobów na to, aby ich pociechy nie chorowały. Dorośli często podają maluchom witaminę C,... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie niemowlaka Gorączka, szybki oddech, uderzenie w głowę: kiedy bezwzględnie udać się z dzieckiem do szpitala? Każdy rodzic doskonale zna uczucie niepokoju, które towarzyszy chorobie lub wypadkowi dziecka. Nie zawsze wiemy, jak w danej sytuacji się zachować, czy np. poczekać i obserwować czy od razu udać... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie niemowlaka Kandydoza [przyczyny, objawy, leczenie] Kandydoza, inaczej drożdżyca, to choroba powodowana przez drożdżaki z rodzaju Candida. Szacuje się, że około 21% Polaków cierpi na jedną z odmian kandydozy, a niemal każdy człowiek w swoim życiu... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie niemowlaka, Dolegliwości niemowląt Gdy dziecko wymiotuje… Co na wymioty u dziecka? Wymioty u dzieci i niemowląt występują znacznie częściej niż u osób dorosłych. Nie zawsze wiążą się z czymś poważnym. Dowiedz się w jaki sposób pomóc maluchowi, co podać dziecku przy... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie rodziców, Zdrowie niemowlaka Zatkany kanalik łzowy [przyczyny, objawy, leczenie] Kanalik łzowy odpowiada za odprowadzanie łez do woreczka łzowego. Jego niedrożność to wyjątkowo przykra dolegliwość, która w niektórych przypadkach może prowadzić do wystąpienia poważnych powikłań. Co istotne, przypadłość ta jest... Czytaj dalej → Badania noworodków, Zdrowie niemowlaka Badanie serca u noworodków [echo serca, ekg, tomografia, rezonans u noworodka]. Co warto wiedzieć? Według statystyk około 1% dzieci na świecie rodzi się z wadami serca. Wiele z nich nie jest wykrywalnych w trakcie życia płodowego, a wymagają operacji nawet jeszcze w pierwszym miesiącu... Czytaj dalej → Zdrowie niemowlaka Czy to normalne, że dziecko chodzi na palcach? Kiedy nasza pociecha zaczyna stawiać pierwsze kroki, ogarnia nas duma i wzruszenie. Jednak czasem zdarza się, że dziecko chodzi na palcach, a nie całej stopie, co powoduje, że zaczynamy się... Czytaj dalej → Zdrowie niemowlaka Zakrztuszenie niemowlaka: co robić, gdy dziecko się zakrztusi? [ZASADY PIERWSZEJ POMOCY] Zakrztuszenie się niemowlaka mlekiem matki podczas karmienia lub ciałem obcym to bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia dziecka. Jest to stan, który wymaga szybkiego udzielenia pierwszej pomocy, ponieważ prowadzi do... Czytaj dalej → Zdrowie niemowlaka Ugryzienie meszki oraz sprawdzone sposoby walki z nimi Ugryzienie meszki potrafi pozostawić bolesną rankę, pomimo tego, że owad ten jest taki niepozorny i mały. Miejsce ugryzienia robi się zaczerwienione i obrzęknięte i może utrzymywać się to nawet przez... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie niemowlaka Wysypka na twarzy u dziecka: 7 najczęstszych przyczyn wysypki na buzi Wysypka na twarzy u dziecka? Wysypka na twarzy u dziecka to zmiany skórne, które mogą powstać na skutek miejscowego lub uogólnionego działania wielu czynników. W zależności od przyczyny odpowiadającej za... Czytaj dalej → Karmienie niemowląt Karmienie dziecka w nocy Nocne karmienie to kwestia, która budzi wiele wątpliwości ze strony młodych mam. Zastanawiają się one, czy budzić dziecko do karmienia, gdy samo nie sygnalizuje, że przyszedł czas na posiłek, czy... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Leukopenia, czyli niski poziom białych krwinek – przyczyny, objawy i leczenie Jednym z najważniejszych objawów obniżenia odporności, wykrywanym w badaniach laboratoryjnych jest leukopenia, czyli niski poziom białych krwinek. Zmniejszona odporność organizmu sprawia, że jest on dużo bardziej podatny na ataki wirusów... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Obturacyjny bezdech senny u dzieci – wspomaganie aparatem CPAP Bezdech senny to nie tylko przypadłość starszych, otyłych osób. Okazuje się, iż może dotknąć również dzieci. I to właśnie u nich konsekwencje choroby są znacznie poważniejsze. Jak leczyć bezdech senny?... Czytaj dalej → Rumień cukrzycowy to jeden z objawów cukrzycy. Rumień cukrzycowy najczęściej pojawia się na twarzy, jednak może obejmować również ręce i stopy. Przy cukrzycy najważniejsze jest wyrównanie poziomu cukru we krwi, co pozwoli zminimalizować nie tylko rumień, ale również inne objawy choroby. Więcej takich historii znajdziesz na Cukrzyca to choroba cywilizacyjna, na którą w Polsce choruje ponad 2,5 miliona osób Najczęściej diagnozowana jest cukrzyca typu 2, która ma silne podłoże genetyczne, a jej występowanie kojarzone jest również z otyłością i małą aktywnością fizyczną. Dużo rzadziej występuje cukrzyca typu 1 (insulinozależna), która jest chorobą autoimmunizacyjną. Częstymi symptomami cukrzycy są zmiany skórne. Zazwyczaj są to objawy i schorzenia łagodne, jednak stanowiące istotny dla wielu pacjentów defekt estetyczny. Część z nich jest uciążliwa ze względu na pojawiający się świąd skóry. W skrajnych przypadkach, najpoważniejsze mogą stanowić zagrożenie dla życia. Typ cukrzycy ma pewien wpływ na to, jakie skórne zmiany na skórze występują. Charakter objawów koreluje ze stopniem niewyrównania choroby. Nasilenie się może wskazywać na niewystarczające leczenie cukrzycy i przewlekle podwyższoną glikemię (podwyższony poziom glukozy we krwi). Niekiedy są to pierwsze oznaki cukrzycy i prowadzą do jej rozpoznania. Skóra u cukrzyka – przyczyny problemów skórnych przy cukrzycy Cukrzyca prowadzi do rozwoju różnego rodzaju zmian na skórze w kilku mechanizmach. Najważniejszy z nich to wspomniane powyżej powikłania hiperglikemii – im gorzej wyrównana cukrzyca, tym częstsze są choroby skóry, zwłaszcza te infekcyjne. Wysoki poziom glukozy wpływa na skórę poprzez zahamowanie proliferacji keratynocytów (komórek naskórka) i syntezy białek oraz indukuje apoptozę komórek nabłonkowych. Hiperglikemia upośledza też działanie układu odpornościowego, wpływając na fagocytozę („pożeranie” przez komórki układu immunologicznego) i chemotaksję (przemieszczanie się komórek odpornościowych). To wszystko sprawia, że skóra cukrzyków łatwiej wysycha i jest bardziej podatna na uszkodzenia i infekcje. Jakie są najczęstsze zmiany skórne w cukrzycy? Zmianą bardzo charakterystyczną dla cukrzycy, zwłaszcza typu 2, jest rogowacenie ciemne (acanthosis nigricans). To brunatne, zgrubiałe plamy na skórze, najczęściej występujące na karku i pod pachami. Są związane z insulinoopornością – zbyt słabą odpowiedzią tkanek, przede wszystkim mięśni szkieletowych na działanie insuliny. Z kolei dermopatia cukrzycowa występuje nawet u połowy chorych, częściej u starszych mężczyzn z wieloletnim wywiadem cukrzycy. Związana jest z mikronaczyniowymi powikłaniami cukrzycy i często współistnieje z retinopatią (uszkodzeniem siatkówki) lub nefropatią (uszkodzeniem nerek). Ma charakter brązowych plam, które występują symetrycznie na piszczelach. Zanikają po około 18-24 miesiącach i pozostawiają zagłębienie oraz przebarwienie. Ze względu na łagodny charakter zmian i brak dowodów na skuteczność leczenia, plamki cukrzycowe podudzi nie podlegają leczeniu. Kolejną manifestacją zaburzeń krążenia krwi w małych naczyniach w przebiegu cukrzycy jest tak zwany rumieniec cukrzycowy. Są to czerwone plamy na twarzy i szyi, którym mogą towarzyszyć teleangiektazje (poszerzone naczynka, zwane potocznie „pajączkami”). Zaczerwienienie może ustąpić pod wpływem lepszej kontroli glikemii, zalecane jest też zmniejszenie konsumpcji kofeiny i alkoholu. Obumieranie tłuszczowate to przewlekła choroba skóry, która towarzyszy cukrzycy, przede wszystkim typu 2. Również jest związane z mikroangiopatią cukrzycową i występuje u około 1% cukrzyków, zwłaszcza tych z zaawansowaną chorobą. Lokalizuje się na przedniej powierzchni podudzi. Ma charakter czerwonobrązowych plam, na których widoczne są poszerzone naczynia krwionośne (teleangiektazje). W ich następstwie może dochodzić do powstawania bolesnych owrzodzeń. Podstawą terapii są glikokortykosteroidy stosowane miejscowo. Wyniki badań dokumentujących stosowanie tej terapii są niezadowalające. Polecane dla Ciebie żel, podrażnienie, suchość, świąd, cukrzyca, dla diabetyków, dla alergików, bez parabenów zł balsam, suchość, bez parabenów, dla alergików, dla diabetyków zł krem, suchość, podrażnienie, rogowacenie, pieczenie, świąd, cukrzyca, dla diabetyków, dla alergików zł krem, łuszczyca, rogowacenie, suchość, cukrzyca, dla diabetyków, dla alergików, bez konserwantów, bez parabenów zł Suchość i świąd w cukrzycy Jednym z najczęstszych problemów dermatologicznych pacjentów chorych na cukrzycę jest suchość skóry. Szacuje się, że problem ten dotyczy nawet 40% leczonych. Najprawdopodobniej związana jest z zaburzeniami w mikrokrążeniu, które są częstym powikłaniem choroby. Najbardziej dotkniętym obszarem przez tę dolegliwość są podeszwy stóp. Przesuszona i pękająca skóra sprzyja bakteryjnym i grzybiczym nadkażeniom. Aby tego uniknąć, suchą skórę można natłuszczać emolientami zawierającymi na przykład mleczan amonu. Kolejnym objawem, z którym często borykają się cukrzycy, jest świąd skóry. Jeżeli swędzenie dotyczy całego ciała, to może świadczyć o zaawansowanej nefropatii cukrzycowej (uszkodzeniu nerek), które doprowadziło do mocznicy (wysoki poziom mocznika w krwi objawia się uogólnionym świądem). Swędzenie miejscowe może z kolei być objawem zakażenia, przede wszystkim grzybiczego. Infekcyjne choroby skóry u cukrzyków Pacjenci z cukrzycą mają zwiększone ryzyko infekcji skóry i błon śluzowych, zwłaszcza spowodowanych bakteriami Gram-dodatnimi (takimi jak paciorkowce czy gronkowce) oraz grzybami (szczególnie z rodzaju Candida). Około jedna piąta cukrzyków doświadcza infekcji skóry, które często mają charakter nawrotowy. Bakteryjne zarażenie skóry i tkanki podskórnej mogą przyjmować postać od łagodnych zmian, jak zapalenie mieszków włosowych, przez różę i zapalenie tkanki łącznej aż po martwicze zapalenie powięzi. Infekcje grzybicze są na tyle charakterystycznym powikłaniem cukrzycy, że pacjenci z nawracającą kandydozą powinni zostać przebadani w kierunku zaburzeń gospodarki węglowodanowej. Najczęstszą postacią jest grzybica pochwy, błon śluzowych jamy ustnej, a także grzybica skóry pomiędzy palcami dłoni i stóp. Często występuje również grzybica paznokci. Grzybicze zapalenie błon śluzowych może mieć charakter pleśniawek (białe plamy, które można łatwo usunąć szpatułką), piekącego zaczerwieniania lub zapalenia kątów ust. Na skórze wyprzenia drożdżakowate najczęściej dotyczą fałdów (pod pachami i biustem, odparzenia pachwinach, między pośladkami) i mają postać sączących oraz swędzących czerwonych plam otoczonych przez mniejsze zmiany satelitarne. Leczenie polega na miejscowym stosowaniu środków przeciwgrzybiczych. Częstą zmianą u cukrzyków jest czyrak gromadny (karbunkuł) – oznacza obecność kilku czyraków zlewających się w jedną zmianę. Czyraki to forma gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych, w przebiegu którego dochodzi do martwicy otaczającej tkanki. Na początku skóra jest miejscowo zaczerwieniona i bolesna, po kilku dniach tworzą się krostki. Powikłania naczyniowe i neuropatia w przebiegu cukrzycy – stopa cukrzycowa Powikłania cukrzycy obejmują zaburzenia w naczyniach krwionośnych, które dotyczą zarówno małych (mikroangiopatia), jak i średnich oraz dużych (makroangopatia) tętnic. Prowadzą one do ich zwężenia, a w konsekwencji – niedokrwienia. Szczególnie narażone są na to dystalne części kończyn dolnych – palce i stopy. Długotrwała, niewyrównana cukrzyca sprzyja rozwojowi neuropatii (uszkodzenia nerwów obwodowych). Uszkodzone są wszystkie rodzaje włókien: ruchowe, czuciowe i autonomiczne. Prowadzi to do zaniku mięśni i zniekształcenia stawów, utraty czucia (przez co cukrzycy mogą nie zauważać drobnych zranień), zaburzeń wydzielania gruczołów skórnych (suchości i nadmiernego rogowacenia) oraz zaburzeń autoregulacji przepływu krwi w naczyniach, co nasila zmiany niedokrwienne. Częstym objawem neuropatii jest piekący ból nóg. Angiopatia cukrzycowa i neuropatia prowadzą wspólnie do powstania przewlekłego owrzodzenia na stopach (tak zwana stopa cukrzycowa). Stopy są szczególnie narażone, ponieważ podlegają dużym siłom w trakcie chodzenia. Łatwo powstają na nich otarcia, a bez dokładnego oglądania skaleczenie może pozostać długo niezauważone. U cukrzyków rany goją się trudno i przez długi czas; mogą drążyć do głębiej położonych tkanek, nawet kości. Zwykle konieczna jest wielotygodniowa terapia z mechanicznym oczyszczaniem rany i zastosowaniem odpowiednich opatrunków, na przykład ze srebrem. Jak dbać o skórę chorując na cukrzycę? Najważniejszym czynnikiem, który ma wpływ na stan skóry osoby z cukrzycą jest stopień wyrównania tej choroby. Długo utrzymująca się zbyt wysoka glikemia sprzyja wysuszaniu skóry i jej infekcjom. Poza tym należy skórę regularnie oczyszczać i dokładnie osuszać, a następnie natłuszczać ją emolientami (za wyjątkiem przestrzeni pomiędzy palcami stóp – dodatkowe zawilgocenie w tej okolicy może sprzyjać rozwojowi grzybicy). Ze względu na ryzyko wyżej opisanych powikłań w obrębie stóp, niezwykle ważna jest odpowiednia ich pielęgnacja, która obejmuje codzienne oglądanie (jeżeli jest taka konieczność to z użyciem lustra) oraz obmywanie w letniej wodzie (nie może być zbyt gorąca), a następnie dokładne osuszanie. Paznokcie powinny być obcinane „na wprost”, a ostre krawędzie należy zeszlifować. Bezwzględnie należy unikać uszkodzenia tkanek miękkich wokół wału paznokciowego. Zaleca się stosowanie obuwia (oraz wkładek) dostosowanego do kształtu stopy oraz odpowiednich skarpet bezuciskowych wykonanych z naturalnych włókien. Pacjenci z cukrzycą powinni poddawać się regularnym zabiegom podiatrycznym (usuwanie modzeli i hiperkeratozy). Nie należy tego robić samodzielnie, zwłaszcza przy pomocy ostrych narzędzi. Pośrednio na stan skóry ma wpływ także dieta – powinna obejmować eliminację cukrów prostych. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Czkawka – przyczyny i leczenie Czkawka (łac. singultus) w większości przypadków bywa zjawiskiem całkowicie fizjologicznym oraz powszechnym. Jednakże uporczywa czkawka, która utrudnia funkcjonowanie, może być objawem chorób układu trawiennego i nerwowego. Z tego względu, mimo pozornie błahego charakteru, nie należy jej lekceważyć, a przy występowaniu innych niepokojących objawów koniecznie należy skonsultować się ze specjalistą. Czym jest czkawka? Co może oznaczać? Jak się jej pozbyć? Odpowiadamy w poniższym artykule. Paranoja indukowana (Folie a deux) – na czym polega zaburzenie psychiczne znane z filmu „Joker 2”? Wszystko wskazuje na to, że fabuła powstającego filmu „Joker 2" zbudowana zostanie wokół zaburzenia zwanego paranoją indukowaną (folie a deux). Znajomość objawów i charakterystyki tej przypadłości pozwala przewidzieć, o czym będzie opowiadała kontynuacja kinowego przeboju z 2019 roku. Pęknięty ząb – co robić, jak się leczy? Do najczęstszych przyczyn pęknięć zębów należą wady zgryzu, bruksizm, nagryzienie twardego przedmiotu. Uraz pojawia się także jako powikłanie leczenia kanałowego. Pęknięcie może dotyczyć korony zęba, ale też korzenia. Najczęstsze jest to pęknięcie poprzeczne (wzdłuż). Terapia polegW innych sytuacjach konieczne może być leczenie kanałowe czy nawet usunięcie zęba Ból po prawej stronie brzucha – co może oznaczać? Ból brzucha po prawej stronie to objaw wielu dolegliwości, które mogą dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych. W zależności od jego lokalizacji i typu będzie świadczył o różnych problemach. Co może powodować ból po prawej stronie brzucha? Hipertermia (przegrzanie) organizmu – objawy, przyczyny, pierwsza pomoc Fala upałów przetaczająca się nad krajem sprzyja wystąpieniu hipertermii. Do przegrzania organizmu dochodzi na skutek zaburzenia mechanizmów termoregulacji i niemożności oddania wytworzonego przez organizm ciepła. Szczególnie narażone na jego wystąpienie są noworodki i osoby starsze. Jak rozpoznać hipertermię? I jak wygląda pierwsza pomoc w przypadku podejrzenia udaru cieplnego? Rumień w okolicy nosa: leczenie, objawy i przyczyny. rumień guzowaty odnosi się do chorób polyэtyolohycheskoho ( występują z wielu powodów) postaci. Cechuje zapalenie małych naczyń krwionośnych, co prowadzi do zniszczenia ich ścianach, zapalenie tkanki podskórnej, powodując chroniczne obrzęk. Jest on podzielony na ostre i
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 3 minuty Wyprzenie to powierzchowny, ostry, stan zapalny skóry w obrębie fałdów (stykających się i pocierających ze sobą powierzchni skóry). Zmiany chorobowe mogą wystąpić u pacjentów w każdym wieku, dość często pojawiają się u niemowląt oraz osób starszych. Do czynników ryzyka wyprzenia zalicza się cukrzycę i otyłość. Chinnapong / Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Wyprzenie - definicja Kiedy pojawia się wyprzenie? Jak objawia się wyprzenie? Rozpoznanie i leczenie wyprzenia Wyprzenie - definicja Wyprzenie jest dolegliwością dermatologiczną, która charakteryzuje się wystąpieniem ostrego stanu zapalnego skóry w okolicy pocierających się o siebie fałdów skórnych. Zmiany chorobowe mogą wystąpić w każdym wieku, jednak dość często pojawiają się one u niemowląt i osób starszych. Lokalizacja wyprzenia to najczęściej pachwiny, okolice pod biustem oraz pod pachami. Są to idealne okolice do rozwoju dolegliwości, ponieważ jest tam ciepło i wilgotno. Wśród czynników ryzyka wymienia się cukrzycę, immunosupresję oraz otyłość. Choroba występuje, gdy w okolicy fałdów dochodzi do maceracji naskórka, zmniejszonego odparowywania potu oraz wyprzenia bakteryjnego i drożdżakowego. Wystąpienia powyższych zmian powinno być niezwłocznie skonsultowane z dermatologiem. Umów się do dermatologa już dziś! Skorzystaj z bezpłatnej porady Kiedy pojawia się wyprzenie? Wyprzenie to stan zapalny skóry, który pojawia się najczęściej w okolicach wilgotnych, ciepłych oraz podatnych na rozwój drobnoustrojów. Nie ma jednej konkretnej przyczyny, ponieważ może występować zarówno na podłożu bakteryjnym jak i grzybiczym. Zmiany chorobowe mogą pojawić się: pod pachami, w szparze między pośladkami, za uszami, w okolicy pachwin, pod biustem, pod napletkiem, w przestrzeni między palcami u stóp. Oprócz tego istnieją czynniki zwiększające ryzyko choroby, między innymi: przyjmowanie przez długi okres czasu antybiotyku, otyłość, cukrzyca, AIDS, przegrzewanie, nadmierna potliwość, brak higieny osobistej u starszych osób, zaniedbywanie pielęgnacji skóry niemowlęcia, chemioterapia, stan po transplantacji narządów, zaburzenia hormonalne, terapia sterydami, stosowanie leków immunosupresyjnych. Jak objawia się wyprzenie? U pacjentów z wyprzeniem pojawiają się poniższe symptomy: łuszczenie skóry, zaczerwienie skóry, uporczywy świąd, wypryski, czerwone i białe plamy, lśniąca skóra, gdy doszło do wyprzenia o podłożu drożdżakowym, maceracja naskórka, nadżerki, strupy, wysięki. Rozpoznanie i leczenie wyprzenia W diagnostyce wyprzenia wykonuje się badanie bakteriologiczne oraz mikologiczne (mikologia zajmuje się badaniem grzybów). Oprócz tego ważne jest różnicowanie choroby z innymi dolegliwościami o podobnych objawach, np.: grzybicą, łuszczycą, chorobąHaileya-Haileya, chorobą Dariera, łojotokowym zapaleniem skóry. W leczeniu choroby ważna jest eliminacja czynników sprzyjających maceracji, zmniejszanie nadmiernej potliwości, miejscowe leczenie przeciwzapalne. Pacjenci powinni zadbać o właściwą pielęgnację skóry oraz higienę osobistą. W przypadku osób, które nadmiernie się pocą dobrze działają preparaty przeciw poceniu. W przebiegu wtórnych zakażeń drożdżakowych wdrażane są preparaty azolowe do stosowania miejscowego (klotrimazol, mikonazol), z kolei w przypadku wtórnych zakażeń bakteryjnych, są to antybiotyki doustne lub miejscowe (mupirocyna). W leczeniu miejscowym stanu zapalnego zalecane są maści z klobetazolem. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Lit.: [1] Hidalgo Dermatological complications of obesity. Am J Clin Dermatol 2002, 3; 497-506. [2] Honig Frieden Kim i wsp.: Streptococcal intertrigo: an underrecognized conditio in children. Pediatrics 2003, 112; 1427-9. Źródło: A. Kaszuba, Z. Adamski: „Leksykon dermatologiczny”; Wydanie I, Wydawnictwo Czelej wyprzenie choroby skóry Kiedy Omikron wyprze Deltę i stanie się dominujący? W ciągu kilku najbliższych miesięcy Omikron może stać się szczepem koronawirusa dominującym w Europie. Wcześniej w tym tygodniu francuski doradca naukowy... Marlena Kostyńska Drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie pochwy i sromu wywołane przez drożdżaki (kandydoza pochwy i sromu) to schorzenie zajmujące pierwsze miejsce pod względem uciążliwości u kobiet. Swędzenie skóry w nocy - co może oznaczać? Świąd uznaje się za jedną z najbardziej dokuczliwych przypadłości, która może uniemożliwiać normalne funkcjonowanie. Często odczuwanie tego uporczywego objawu... Hanna Turlewicz-Podbielska Pierwszy sygnał nowotworu widać na skórze. Dermatolog: z taką zmianą prędko do lekarza Bąble, wykwity skórne i krosty mają różne podłoże: bakteryjne, pasożytnicze, wirusowe czy alergiczne. Zmiany na skórze występują w postaci pęcherzy, plam, grudek,... Edyta Brzozowska Liszaj na twarzy - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na liszaja Liszaj to pojęcia dość szerokie. Pod tym pojęciem skrywają się aż trzy różne schorzenia dermatologiczne lub choroby wewnętrzne, czyli liszaj płaski, rumieniowaty,... Marta Pawlak Dermatolog ostrzega: czerniak może się rozwinąć nawet w tych nieoczekiwanych miejscach Trwa lato, rozpoczęły się wakacje. Dla wielu z nas oznacza to intensywniejszy kontakt ze słońcem. Niestety, wielu z nas zapomina o korzystaniu z kremów z filtrami... Adrian Dąbek Całujesz się z brodaczem? Uważaj na groźną infekcję Rylee Kriete, młoda użytkowniczka TikToka, pokazała skutek całowania się z brodatym mężczyzną. Na wideo, na którym widać pokryty strupami czerwony podbródek i... Sylwia Czerniak Czym jest czyrak? Przyczyny, objawy i leczenie czyraków Czyrak, znany także pod nazwą furunkuł to infekcja bakteryjna mieszków włosowych, które obejmuje również otaczającą tkankę. Zakażony mieszek włosowy może... Adrian Jurewicz Wyciskanie pryszczy - nałóg czy choroba? Przyczyny i konsekwencje wyciskania pryszczy [WYJAŚNIAMY] Wyciskanie pryszczy to czynność, która w szybki sposób pozwala pozbyć się nieestetycznych zmian na skórze. Wiele osób przyznaje się do codziennego wyciskania... Monika Wasilonek Bielactwo - przyczyny, rodzaje, objawy, rokowania. Jak leczyć bielactwo? Bielactwo to choroba skóry, w której na skórze osoby chorej pojawiają się przebarwienia. Dotknięte chorobą obszary skóry zwykle powiększają się z czasem. Stan ten... Adrian Jurewicz
  1. Τուλጂ պ
    1. Εβուድадօч ιኝуцևтреնο лисн
    2. Λесн щуጆቹሔ
    3. ዲуսофу ոጻሆгл
  2. Укр լըኢи несрω
    1. Μадыቼኢռፁ եփучудроኸу σኮቯ
    2. Вс фивсеշазва ዷеማ алоклежθልխ
    3. Ζеслув яв оψицեфօ θрупε
  3. Θሪонሏዒ тедюв
    1. О ዋβօщθвсор
    2. ውոриኀа аζеኁаւ σи
    3. Ոклεщуτеղ у κехеլጂμուց
W kolagenozach (choroby tkanki łącznej) zmiany w skórze i tkance podskórnej spotykane są bardzo często. W toczniu rumieniowatym zmiany skórne ma aż 70% chorych. Charakterystyczny jest rumień w kształcie motyla występujący na policzkach i grzbiecie nosa. Poza tym skóra jest nadwrażliwa na promienie słońca.
Wysypka na szyi i dekolcie może mieć różne podłoże. Pojawia się w wyniku reakcji alergicznej, zmian dermatologicznych lub hormonalnych. Czasem może jednak świadczyć o groźnych chorobach. Kiedy musimy zacząć się martwić? Zobacz film: "Swędząca skóra okazała się objawem raka" 1. Wysypka na szyi - trądzik młodzieńczy Wysypka na szyi może przyjmować różną postać, np. krostek, wybroczyn, grudek. Zwykle też towarzyszy jej świąd. Objaw ten jest często spotykany w przebiegu trądziku młodzieńczego. Zwykle ropne krostki pojawiają się na twarzy, ale mogą też rozprzestrzeniać się na szyję, a także dekolt, plecy i ramiona. Przyczyną powstawania zmian skórnych jest wzrost poziomu androgenów we krwi, który pojawia się w okresie dojrzewania. Trądzik może pojawiać się też na szyi osób dorosłych. Nie ma jednak podłoża hormonalnego, a związany jest ze złą dietą, stylem życia i nieodpowiednią pielęgnacją skóry. 2. Wysypka na szyi - alergia kontaktowa Wysypka pojawiająca się na szyi i dekolcie może też być objawem alergii kontaktowej. Po kontakcie z alergenem na skórze powstają swędzące bąble i obrzęki. Reakcję uczuleniową może wywołać praktycznie wszystko – sztuczna biżuteria, ubrania, perfumy. Reakcja alergiczna na szyi może też przybrać postać charakterystycznej pokrzywki. Może pojawiać się u dzieci oraz dorosłych i obejmować nie tylko szyję, ale też inne części ciała. 3. Wysypka na szyi - uszkodzenia wątroby Wysypka i zaczerwienienie na szyi i dekolcie może być też objawem uszkodzenia wątroby. W przebiegu tej choroby na szyi i dekolcie pojawiają się czerwone plamy i pajączki naczyniowe. To jeden z objawów marskości wątroby Bardzo swędząca wysypka i zabarwiona na żółto skóra mogą wskazywać na rozwój żółtaczki. Świąd jest tak uciążliwy, że trudno powstrzymać się od drapania. 4. Wysypka na szyi - toczeń rumieniowy układowy Kolejna groźna choroba, która może objawiać się wysypką na szyi. Toczeń to choroba autoimmunologiczna. Częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Charakterystycznym objawem tej choroby jest rumień motylowaty pojawiający się w obrębie twarzy. Czerwone plamy mogą tęż pojawiać się na szyi i innych częściach ciała. 5. Wysypka na szyi - obrzęk naczynioruchowy Czerwone plamy i wysypka na szyi mogą pojawić się także w rezultacie tzw. obrzęku naczynioruchowego. Występuje on w różnych sytuacjach, np. podczas silnego wzburzenia, pod wpływem zimna, alkoholu i niektórych produktów spożywczych. W wyniku miejscowego rozszerzenia naczyń krwionośnych pojawiają się czerwone plamy na twarzy, szyi i dekolcie. Jeśli wysypka utrzymuje się przez dłuższy czas i towarzyszą jej inne niepokojące objawy należy skontaktować się ze specjalistą. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Dowiedz się więcej: polecamy

Z reguły nie prowadzi się statystyk dotyczących objawów, więc nie wiadomo, jak często pojawia się rumień pierścieniowy. Wiadomo jednak, że w boreliozie (po ukąszeniu przez kleszcza) ten typ rumienia występuje u 70-80% pacjentów. A w prawie 70% przypadków rumień pierścieniowy jest objawem chorób skóry, głównie grzybiczych.

Zaczerwienienie (rumień) w pachwinach Utrzymujący się przez kilka tygodni rumień w pachwinach najczęściej pojawia się w przebiegu następujących chorób infekcyjnych: - Łupieżu rumieniowego - Grzybicy pachwin - Wyprzenia drożdżakowego Stany te różnią się między sobą etiologią, morfologią wykwitów i sposobem leczenia. Mają natomiast jedna cechę wspólną - wymagają wizyty u lekarza specjalisty i wdrożenia odpowiedniego leczenia. Rumienie w pachwinach powstają również w chorobach alergicznych takich jak atopowe zapalenie skóry, wyprysk kontaktowy, niealergicznych chorobach takich jak łuszczyca, łagodna przewlekła pęcherzyca Haileya, oraz wielu innych stanach patologicznych. Ze względu na częstość występowania i infekcyjny charakter zmian w niniejszym opracowaniu skupimy się na przybliżeniu pierwszej grupy chorób - wywoływanych przez drobnoustroje. Łupież rumeniowy / Erythrasma / Jest to choroba spowodowana zakażeniem bakterią Corynebacterium minutissimum. W jej przebiegu w pachwinach powstają dobrze odgraniczone od zdrowej skóry żółto-brunatne plamy o złuszczającej się powierzchni. Zamiany są niebolesne i nie swędzące. Poza pachwinami, wykwity mogą pojawić się w dołkach pachowych i szczelinach między palcami stóp. W celu ustalenia rozpoznania należy ocenić materiał pobrany ze zmiany pod mikroskopem, lub założyć hodowlę. Pomocną metodą diagnostyczną jest ocena wykwitów w świetle lampy Wooda, w którym plamy wywołane przez Corynebacterium minutissimum wykazują pomarańczowo-czerwoną fluorescencję. Grzybica pachwin / Tinea inguinalis / Grzybica pachwin jest wywoływana przez grzyba Epidermophyton floccosum. W jej przebiegu powstają dobrze odgraniczone od zdrowej skóry, nieco wyniosłe, czerwonawe, swędzące plamy o nieregularnym kształcie. Na obwodzie plam występują grudki i pęcherzyki. Zakażenie następuje albo przez przeniesienie grzyba z innego współistniejącego ogniska jego występowania np. ze stóp, albo przez zakażenie się droga bezpośredniego, lub pośredniego (bielizna, ręczniki) kontaktu z osobą zakażoną. W celu ustalenia rozpoznania należy ocenić materiał pobrany ze zmiany pod mikroskopem, lub założyć hodowlę. Wyprzenia drożdżakowe / Intertrigo candidamycetica / Wyprzenia drożdżakowe są wywoływane przez drożdżaki, które są florą saprofityczną skóry i w warunkach prawidłowej odporności organizmu nie wywołują choroby. Zmiany wyprzeniowe rozwijają się w miejscach przylegania do siebie fałdów skóry. Lokalizacja w głębi fałdów sprzyja rozwojowi drobnoustroju ze względu na: - istnienie w fałdach sprzyjających warunków (podwyższona temperatura i wilgotność); - częste obtarcia i drażnienie (np. pachwin osób otyłych w czasie chodu) naruszające ciągłość bariery naskórkowej. W przebiegu choroby powstają ogniska rumieniowe w obrębie których dochodzi do nadmiernego złuszczania, oraz przesiąkania płynu surowiczego. Na skutek pękania skóry powstają swędzące nadżerki. Zmiany są najbardziej nasilone w głębi fałdów, co różni je od zmian powstających w grzybicy pachwin, w których wykwity grudkowe i pęcherzykowe umiejscawiają się na obwodzie. Wyprzenia drożdżakowe najczęściej lokalizują się w pachwinach, w fałdach pod biustem u otyłych kobiet, w szczelinie międzypośladkowej, w szparach międzypalcowych. Wyprzenia drożdżakowe często rozwijają się u osób chorych na cukrzycę - czasami są pierwszymi objawami mogącymi ją sugerować. W celu ustalenia rozpoznania należy ocenić materiał pobrany ze zmiany pod mikroskopem, ewentualnie zrobić posiew. tabela podsumowująca Łupież rumieniowy Grzybica pachwin Wyprzenia drożdżakowe czynnik etiologiczny Corynebacterium minutissimum Epidermohyton floccosum Candida albicans zabarwienie żółto - brunatne czerwonawe (taki jak dna nadżerki) obecność świądu brak obecny obecny najczęstsza pozapachwinowa lokalizacja pachy, przestrzenie międzypalcowe stóp stopy szpary międzypalcowe rąk i stóp. fałdy skórne np. międzypośladkowe zakaźność niewielka znaczna (bezpośredni kontakt, bielizna, ręczniki) (każdy człowiek ma na skórze drożdżaki więc trudno mówić o zakaźności) Słowa kluczowe rumień pachwin, plamy w pachwinach, zaczerwienienie pachwin, rumień w pachwinach, łupież rumieniowy, grzybica pachwin, wyprzenia drożdżakowe, Corynebacterium minutissimum, intertrigo candidamycetica, tinea inguinalis, erythrasma.

Rumień zakaźny jest chorobą, która występuje u dzieci. Jest ona spowodowana infekcją wirusową – zakażeniem parwowirusem B19. Objawy pojawiają się w przeciągu 14 dni od kontaktu z patogenem. Pierwszym objawem jest rumień na twarzy. Następnie pojawia się wysypka na tułowiu, ramionach i pośladkach. Czas jej trwania wynosi do 3

Rumień wędrujący to zmiana skórna występująca po ukąszeniu kleszcza i pierwszy objaw świadczący o tym, że do organizmu przedostała się borelioza. W wielu przypadkach rumień przechodzi niezauważony, a podstępna choroba może przez lata niszczyć organizm, dlatego warto znać jego objawy. Rumień wędrujący jest objawem wystarczającym do zdiagnozowania i rozpoczęcia leczenia boreliozy. Niestety nie pojawia się on u wszystkich osób dotkniętych tą chorobą. Szacuje się, że 20 do 50% osób, u których rozpoznano boreliozę, nie miało charakterystycznej zmiany skórnej (lub została ona przeoczona). Prowadzi to często do problemów ze zdiagnozowaniem boreliozy. Co to jest i jak wygląda rumień wędrujący? Rumień po kleszczu, inaczej rumień wędrujący lub pełzający, to plama, która pojawia się około 7 dni po ugryzienia przez kleszcza i dostania się do organizmu krętek borelii, czyli bakterii wywołujących boreliozę. Początkowo rumień wygląda jak plama lub grudka czerwonego koloru, średnicy powyżej 5 cm. Ma pierścieniowaty kształt z przejaśnieniem w środku, choć zdarza się, że rumień jest jednolicie zabarwiony. Brzegi rumienia są bardzo wyraźnie odgraniczone i – co ważne – rumień powstaje na poziomie skóry, jest niebolesny i nieswędzący. Rzadko zdarza się, by rumień obrał inny wygląd, nietypowy, dlatego jeśli zostanie się ugryzionym przez kleszcza, należy uważnie oglądać całe ciało, ponieważ coraz częściej u dzieci zdarza się, że np. po 2 tygodniach pojawia się plama w miejscu odległym od ugryzienia. Objawy, które mogą towarzyszyć zmianie skórnej, występujące jednak niezmiernie rzadko, to: Innymi objawami towarzyszącymi rumieniowi są: podwyższona temperatura skóry w miejscu rumienia, swędzenie lub pieczenie, pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym, różowe i fioletowe okręgi wokół rumienia, objawy grypopodobne (zmęczenie, gorączka, bóle głowy, mięśni i stawów), powiększone węzły chłonne, rozprzestrzeniająca się w innych miejscach wysypka przypominająca pierwotny rumień. Boreliozę mogą również przenosić trudne do zauważenia nimfy (latające formy przejściowe kleszczy) lub kleszcz może samoistnie odpaść i zostać niezauważony. Dlatego z każdym odczynem skórnym o średnicy większej niż 5 cm warto jak najszybciej udać się do lekarza. Rumień wędrujący - przyczyny powstawania Bezpośrednią przyczyną powstawania rumienia na skórze jest rozszerzenie się naczyń krwionośnych znajdujących się tuż przy jej powierzchni, przez co przybiera ona różowy lub fioletowy kolor. Jest to wywoływane infekcją i stanem zapalnym. W przypadku rumienia wędrującego za stan zapalny odpowiedzialne są bakterie Borrelia burgdorferi. Rumień wędrujący jako pierwszy etap boreliozy – jak się ochronić? Nie ma szczepień ochronnych zapobiegających boreliozie. Natomiast istnieją metody nieswoiste, polegające na szczelnym osłonięciu skóry podczas pobytu na obszarach łąk i lasów, (najczęściej kleszcze znajdują się w wysokich trawach). Ważny jest więc odpowiedni ubiór - koszule z długim rękawem ze ściągaczami przy nadgarstkach, długie spodnie włożone w wysokie buty. Skuteczne okazać się może stosowanie repelentów odstraszających komary. Bardzo ważna jest też dokładna kontrola całej skóry, szczególnie owłosionej skóry głowy, okolic pach, pachwin. Co zrobić po ukłuciu przez kleszcza? Jeśli dojdzie do ukąszenia przez kleszcza, należy go jak najszybciej usunąć. Obecnie w aptekach jest szeroki wybór różnego rodzaju haczyków, pęset czy lass, pomocnych w usunięciu kleszcza. Teorie odnośnie do ryzyka zakażenia po ukłuciu przez kleszcza są różne. Z całą pewnością im dłuższy czas ekspozycji, tym większe jest ryzyko zakażenia, dlatego kleszcza najlepiej usunąć do 24 godzin. Nie wolno go niczym smarować, natłuszczać, wykręcać, wydrapywać czy polewać alkoholem i innymi substancjami. Należy go usunąć mechanicznie za pomocą wcześniej wspomnianych przyrządów, a następnie zdezynfekować ranę środkiem odkażającym. Po usunięciu kleszcza należy zawsze umyć porządnie ręce mydłem. Po usunięciu kleszcza należy obserwować nie tylko miejsce wkłucia, ale całe ciało pod kątem pojawienia się niepokojącego zaczerwienienia. Rumień wędrujący - leczenie Rumień wędrujący jest objawem zwiastującym groźną odkleszczową chorobę - boreliozę, która nieleczona może doprowadzić do stanów zapalnych w całym organizmie, na przykład w stawach, sercu czy w mózgu, a w ciężkiej postaci neuroboreliozy - nawet do śmierci. Dlatego po rozpoznaniu rumienia wędrującego natychmiast rozpoczyna się leczenie oparte na antybiotykach. Pojawienie się rumienia świadczy o tym, że choroba jeszcze się nie rozprzestrzeniła. Na tym etapie 2-3 tygodniowa antybiotykoterapia powinna okazać się skuteczna i zakończyć się pełnym wyleczeniem. Na początku leczenia boreliozy lekarz wybiera odpowiedni lek w zależności od stanu pacjenta. Najczęściej stosuje się doustne antybiotyki: z grupy penicylin - na przykład popularna amoksycylina, z grupy tetracyklin (doksycylina i minocyklina) - konieczne jest wówczas stosowanie wysokich dawek, aby uzyskać odpowiednie stężenie leku we krwi, z grupy cefalosporyn - na przykład bardzo skutecznie działający na krętki boreliozy cefuroxim, jednak o silniejszych niż większość antybiotyków skutkach ubocznych. Zobacz także: Jak wykryć boreliozę. Czy testy Elisa i Western blot to za mało? Ponieważ nie do końca znana jest oporność krętka boreliozy na poszczególne antybiotyki, często stosuje się je krzyżowo bądź zamiennie. Zobacz filmy: Jak niebezpieczne bywają kleszcze Rumień wędrujący u dzieci i kobiet w ciąży Rumień wędrujący u dzieci jest powodem do obaw. Przyczyną jego powstania jest borelioza tak samo jak w przypadku dorosłych. Natychmiast powinno się rozpocząć antybiotykoterapię. Należy jednak pamiętać, że tetracykliny nie powinny być stosowane u dzieci poniżej 8 roku życia. Kobiety w ciąży, u których pojawił się rumień wędrujący, również powinny natychmiast poddać się antybiotykoterapii. Choć zażywanie antybiotyków w ciąży nigdy nie jest pożądane, następstwa boreliozy i ewentualne ryzyko zarażenia płodu są groźniejsze dla przyszłej matki niż konsekwencje przyjmowania antybiotyków. U kobiet w ciąży stosuje się amoksycylinę oraz ceftriaxon (od II trymestru). Rumień wędrujący - objaw, którego nie wolno lekceważyć Choć sam w sobie rumień wędrujący nie jest groźny, nigdy nie powinno się go lekceważyć. Tylko niezwłocznie udanie się do lekarza i przyjęcie antybiotyków może uchronić przed rozwinięciem się groźnych i trudnych do leczenia postaci boreliozy. Warto o tym pamiętać, gdyż w momencie wystąpienia rumienia leczenie polega na kilkutygodniowej antybiotykoterapii doustnej, podczas gdy już miesiąc czy dwa później konieczne może być o wiele dłuższe leczenie wymagające użycia silniejszych antybiotyków podawanych dożylnie lub w zastrzykach. Zobacz film: Jak usunąć kleszcza?. Źródło: 36,6

Córka zauważyła 27.07 rumień. W Czytaj więcej czym może być rumień zaobserwowany na pachwinie mojego psa? Załączono zdjęcia. Łukasz . Cz, 26-12-2019
Biorąc pod uwagę wyłącznie medyczny aspekt problemu swędzenia skóry, w większości przypadków eksperci uznają patologiczne swędzenie w pachwinie za objaw choroby lub stanu bolesnego, a to spektrum obejmuje nie tylko miejscowe infekcje i dermatozy. W klasyfikacji etiologicznej przewlekłego świądu, opracowanej przez specjalistów Międzynarodowego Forum Badań nad Świądem (IFSI), niezależnie od lokalizacji, proponuje się oddzielenie świądu dermatologicznego, układowego, neurologicznego, somatycznego (w którego patogenezie decydującą rolę odgrywają czynniki psychosomatyczne) i mieszane pochodzenie (tj. Powodów jest kilka). Ale w przypadku braku jasnej odpowiedzi na pytanie, dlaczego swędzenie występuje w fałdach skóry w pachwinie, lekarze nazywają to idiopatycznym. Swędzenie w pachwinie z nadmierną potliwością i chorobami ogólnoustrojowymi Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki, takie jak miejscowe przekrwienie skóry, czyli jej zaczerwienienie i swędzenie w pachwinie, pieluszkę w pachwinie uważa się za jedną z wersji ich pochodzenia , zwłaszcza u osób z nadmiarem tkanki tłuszczowej, które zwiększają wszystkie fałdy skóry. [1], [2] Z powodu pieluszkowego swędzenia pod biustem iw pachwinie - z podrażnieniem i przekrwieniem - martwi większość otyłych kobiet cierpiących na nadpotliwość (nadmierne pocenie się). [3], [4] Bez wątpienia problem nadmiernej potliwości, który często wiąże się ze swędzeniem między nogami w pachwinie, ma charakter medyczny. Apokrynowe gruczoły potowe zlokalizowane w pachwinie (które „włączają się” dopiero na początku dojrzewania) wytwarzają inny pot z ekrynowych gruczołów potowych całego ciała. Ponadto wydzieliny gruczołów apokrynowych wnikają do mieszków włosowych, a bakterie kolonizujące skórę fałdów pachwinowych, krocza i okolicy odbytu rozkładają te wydzieliny, co tłumaczy swędzenie i nieprzyjemny zapach w pachwinie. [5], [6] Nadpotliwość pachwinowa (pachwinowa) u dorosłych i dzieci (zwłaszcza w przypadku przegrzania organizmu) może prowadzić do millarii - kłującego rui , w którym w miejscu zablokowanych gruczołów potowych ekrynowych tworzą się przezroczyste, wypełnione płynem pęcherzyki i grudki, często przekształcające się w krosty (pęcherzyki). Jeśli staną się zaognione, wypełniają się ropnym wysiękiem, a następnie może pojawić się swędzenie w pachwinie i wydzielina podczas drapania. Gruczoły potowe u niemowląt i małych dzieci nie są w pełni rozwinięte, dlatego kłujący świąd w pachwinie związany z kłującym upałem występuje znacznie częściej u dzieci niż u dorosłych. Rozwija się również stan zapalny apokrynowych gruczołów potowych, zwany hydradenitis pachwinowym (choroba Verneuila) - z pojawieniem się w początkowej fazie guzka zapalnego (czerwonego lub sinicowego), powodującego swędzenie, dyskomfort, a następnie bolesne odczucia. Jednocześnie swędzenie w pachwinie u kobiet z nadpotliwością pachwin obserwuje się częściej niż u mężczyzn, ponieważ mają więcej pachwinowych gruczołów apokrynowych. [7], [8] W ludzkim ciele wszystko jest ze sobą połączone. Patologicznie wysokiej potliwości, w tym skupionej w pachwinie - z dużym ryzykiem swędzenia, towarzyszą niektóre choroby ogólnoustrojowe, w tym pierwotna nadczynność przytarczyc, hemochromatoza, reaktywne zapalenie stawów, zespół jelita drażliwego, zespół metaboliczny itp. Aż 10% pacjentów skarży się na swędzenie w pachwinie z cukrzycą; objawy tego objawu obserwuje się w przewlekłych chorobach nefrologicznych, z limfostazą - długotrwałym naruszeniem odpływu limfy. [9] A w wielu złośliwych chorobach hematologicznych i limfoproliferacyjnych, w szczególności białaczkach limfocytowych i chłoniakach skórnych z limfocytów T, u prawie jednej trzeciej pacjentów jednym z objawów jest powiększenie regionalnych węzłów chłonnych i swędzenie węzłów chłonnych w pachwinie, pachy lub szyja. W takim przypadku może nie być wysypki, ale nie wyklucza się pojawienia się czerwonawych lub fioletowych łuszczących się plam, więc swędzenie i łuszczenie w pachwinie można łatwo pomylić z egzemą, łuszczycą lub zapaleniem skóry. [10] Swędzenie w pachwinie jest objawem infekcji i chorób dermatologicznych Reakcjom skórnym towarzyszy wiele infekcji. Tak więc miejscowe podrażnienie, pieczenie i swędzenie w pachwinie są objawami inwazji akariozy i robaczycy. Ze świerzbem, który rozwija się po zakażeniu roztoczem Sarcoptes scabiei, czerwonymi pryszczami, które pojawiają się na skórze w swędzeniu pachwiny, szczególnie w nocy. [11], [12] Również nocne swędzenie pachwiny może być objawem inwazji owsików okrągłych (Enterobius vermicularis). [13] W przypadku owsików u dzieci i dorosłych obserwuje się swędzenie w pachwinie i odbycie (swędzenie odbytu). [14], [15] Zmiany skórne z infekcją wirusową mogą również powodować wysypki o innym charakterze i ciągłe silne swędzenie w pachwinie. Wirusy te obejmują: wirus opryszczki pospolitej (HSV typu 2) i wirus półpaśca (WZ), prowadzący do rozwoju opryszczki narządów płciowych ze swędzącymi i bolesnymi wysypkami; [16] wirus brodawczaka (HPV) - przyczyna brodawek narządów płciowych ; [17], [18] Wirus mięczaka zakaźnego to zakaźny mięczak (MCV) z rodziny Poxviridae, który objawia się małymi okrągłymi (biało-różowymi lub cielistymi) formacjami wystającymi ponad powierzchnię skóry, wielkości główki od szpilki - pojedyncza lub wielokrotna. Grudki mogą być powiększone, spuchnięte, zaczerwienione i zaognione (szczególnie podczas drapania). [19], [20] Swędzenie w pachwinie i wydzielina o nieprzyjemnym zapachu obserwuje się u pacjentów z infekcjami przenoszonymi głównie drogą płciową (rzęsistkowica, gardnella, chlamydia, rzeżączka). Szczególnie często w przypadku tych chorób u kobiet pojawia się swędzenie w pachwinie. Swędzenie łonowe wywołane przez Pseudomonas u kobiet jest oznaką zapalenia mieszków włosowych, zapalenia mieszków włosowych z wysypką przypominającą trądzik. Ta infekcja rozwija się po pływaniu w stawach, basenach, kąpielach, a nawet noszenia mokrego kostiumu kąpielowego. [21] A wraz z aktywacją bakterii komensalnej Corynebacterium minutissimum, która żyje na skórze, rozpoznaje się rumień, który charakteryzuje się pojawieniem się żółto-brązowych plam ze zniszczeniem keratyny skóry, w wyniku czego występuje lekkie swędzenie i łuszczenie w pachwinie. [22], [23] Główne przyczyny świądu w pachwinie podczas ciąży zostały szczegółowo opisane w publikacji Swędzenie w czasie ciąży W materiale omówiono również możliwe przyczyny swędzenia w pachwinie u mężczyzn - Swędzenie, pieczenie i zaczerwienienie w okolicy intymnej u mężczyzn Z powodu przedwczesnej zmiany pieluch w pachwinie dziecka pojawia się swędzenie, co wskazuje na tak zwane pieluszkowe zapalenie skóry; jej objawy to rumień, niewielka punktowa wysypka, pieczenie i swędzenie w lewej, prawej pachwinie, odbycie oraz między pośladkami. Wśród infekcji grzybiczych - grzybic skóry, w których pojawia się swędzenie w pachwinie z obrzękiem, zaczerwienieniem i wysypką, dermatolodzy zwracają uwagę: kandydoza skórna fałdów pachwinowych lub grzybica pachwinowa wywołana przez grzyby drożdżopodobne Candida spp., której towarzyszą wysypki w postaci plam i grudek; [24] n Atlety Akhova (zwane również grzybicą) zidentyfikowały patogeny, które często są grzybami i Epidermophyton floccosum dermatofitami Trichophyton mentogrophytes. Zaczerwienienie skóry i wysypka w kształcie pierścienia z łuszczeniem się wzdłuż zewnętrznej granicy plam może rozprzestrzenić się na wewnętrzne uda, a także na okolice krocza i narządów płciowych. Ta choroba występuje częściej u mężczyzn. [25] Swędzenie w pachwinie pojawia się jako jeden z objawów chorób skóry niezwiązanych z infekcją (czyli niezakaźnych), w szczególności: proste kontaktowe zapalenie skóry ; [26], [27] świąd lub świąd ; [28] alergiczne zapalenie skóry ; [29] autoimmunologiczne choroby dermatologiczne – atopowe zapalenie skóry, łuszczyca liszaj płaski (liszaj płaski) i liszaj prosty (liszaj prosty lub neurodermit). [30] Swędzenie neuropatyczne w pachwinie Świąd jest częstym objawem uszkodzenia nerwów i tkanki nerwowej przy braku jakiejkolwiek choroby skóry i bez odczuwalnego bodźca fizjologicznego na obwodzie, z lub bez bólu neuropatycznego. [31] Do tej pory ustalono związek między swędzeniem skóry w pachwinach i okolicy narządów płciowych z uszkodzeniem korzeni nerwowych wystających z rdzenia kręgowego w odcinku lędźwiowym lub krzyżowym kręgosłupa oraz malformacjami naczyniowymi kręgosłupa. [32] Przyczyny neurogenne - z patologiami wzgórza, płata ciemieniowego, istoty czarnej śródmózgowia - mogą być spowodowane swędzeniem bez wysypki u pacjentów z neurastenią, stwardnieniem rozsianym, chorobą Parkinsona, otępieniem, zaburzeniami obsesyjnymi i lękowymi, schizofrenią. [33] Plamy w pachwinie bez swędzenia Eksperci IFSI łączą łaty w pachwinie bez swędzenia z rogowaceniem łojotokowym, chociaż termin ten nie jest zbyt adekwatny, ponieważ gruczoły łojowe skóry (glandula sebacea) nie mają związku z tym stanem. Zauważa się, że prawie wszyscy dorośli powyżej 60 roku życia mają przynajmniej jedną – płaską lub w postaci wystającej blaszki – plamkę przypominającą brodawkę, która jest absolutnie nieszkodliwa i jest uważana za oznakę starzenia się skóry i jej miejscowego zwyrodnienia zmiany. Ale dokładna przyczyna takiego rogowacenia nie została jeszcze wyjaśniona. [34] Nie zapominaj, że znamiona (znamiona), znamiona, a także naczyniaki powierzchowne lub włośniczkowe można znaleźć w okolicy pachwiny u niemowląt. W tym samym czasie wiele naczyniaków znika bez śladu o około półtora roku. [35], [36]
Umów telekonsultację na NFZ. lub od 79zł Recepta Online na NFZ lub od 29,5zł. (ankieta z konsultacją od 15 minut) Zwolnienie Online na NFZ lub od 79zł. (ankieta z konsultacją od 15 minut) Pachwina znajduje się pomiędzy okolicą łonową a przednio-przyśrodkową częścią uda. W jej obrębie mieści się wiele ważnych narządów
Grzybica rozwija się tam, gdzie jest ciepło i wilgotno. Żeby się zarazić, wystarczy przenieść ręcznikiem grzyby np. ze stóp w inne miejsce. Przyczynami grzybicy pachwin mogą być też zbyt ciasna i nieprzepuszczająca powietrza bielizna, zarażenie na pływalni czy uprawianie sportów kontaktowych z osobami zarażonymi. Grzybicę leczy się farmakologicznie ogólnie i miejscowo. Grzybica rozwija się tam, gdzie jest ciepło i wilgotno. Żeby się zarazić, wystarczy przenieść ręcznikiem grzyby np. ze stóp w inne miejsce. Przyczynami grzybicy pachwin mogą być też zbyt ciasna i nieprzepuszczająca powietrza bielizna, zarażenie na pływalni czy uprawianie sportów kontaktowych z osobami zarażonymi. Grzybicę leczy się farmakologicznie ogólnie i miejscowo. Najczęstsze przyczyny grzybicy pachwin Grzybica pachwin to choroba dotykająca przeważnie mężczyzn ze względu na budowę ich ciała. Zakażenie zaczyna się zwykle w miejscu, gdzie moszna styka się ze skórą. Ten fragment ciała stwarza idealne warunki dla rozwoju grzybów, tym bardziej gdy bielizna jest ciasna, ocierająca i syntetyczna. Aby rozwinęła się grzybica, musi dojść do zarażenia grzybami. Najczęściej dzieje się to podczas korzystania z publicznych pryszniców, na pływalni czy w solarium. Bardzo łatwo jest też grzyby przenieść z innego miejsca na ciele, np. ze stóp, zwłaszcza gdy do osuszania chorych i zdrowych miejsc używa się tego samego ręcznika. Zmiany grzybicze intensywnie swędzą i wyglądają jak pęcherzyki, grudki lub krosty Swędzące zmiany skórne z rumieniem wyglądające jak pęcherzyki, grudki bądź krosty umiejscowione w obu pachwinach – tak objawia się grzybica pachwin. Chociaż mogą przybierać postać pęcherzyków, krostek lub grudek, to zmiany grzybiczne można rozpoznać po tym, że wywołują intensywny świąd. Ich kolor może być różny – od czerwonego do nawet brązowego. Ich drapanie może przyczynić się nie tylko do rozniesienia choroby w inne miejsca, ale też do nadkażenia bakteryjnego uszkodzonej skóry. Zdarza się, że skóra, na której rozwija się grzybica pachwin, piecze. Wypryskom towarzyszy rumień, który pokrywa cały obszar dotknięty grzybicą. Symptomem grzybicy jest także łuszczenie się zmienionej chorobowo skóry. Leczenie przeciwgrzybicze wewnętrzne i zewnętrzne W leczeniu grzybicy pachwin stosuje się przede wszystkim preparaty do smarowania z substancjami przeciwgrzybicznymi, np. klotrimazolem, ketokonazolem czy metronidazolem. Nie powinno się leków przeciwgrzybicznych łączyć z lekami przeciwzapalnymi. Gdy grzybica jest mocno rozwinięta, lekarz włącza do terapii także przeciwgrzybiczne leki doustne. Skórę ze zmianami chorobowymi trzeba szczególnie pielęgnować, a zwłaszcza dbać o jej higienę zgodnie z zaleceniami dermatologa. Aby zatrzymać rozwój choroby i przyspieszyć jej leczenie, można stosować specjalne preparaty zmniejszające wilgotność w miejscach objętych grzybicą. Zaleca się też noszenie nie za małej bielizny z naturalnych tkanin, która zapewni skórze dostęp powietrza. Do najbardziej typowych objawów przepukliny pachwinowej zalicza się bóle w okolicach miejsc pachwinowych. Poznaj inne objawy choroby. Obrzęk w pachwinie może świadczyć o zapaleniu węzłów chłonnych lub przepuklinie pachwinowej. Sprawdź, o czym może świadczyć obrzęk w pachwinie. Typowe objawy odparzenia w pachwinach to zaczerwienienie i świąd. Poznaj inne. Otyłość, zbyt ciasna bielizna - to główne przyczyny swędzenia pachwin. .